"Savunma bakanının yakalandığı yeri biliyordun değil mi Turhan?" dedim kendimden emin olarak. "Evet biliyorum, neden?" Devam ettim "Orada denek olarak kullanılan insanlar olmalı, onlar nerede?" diye sordum. "Sanırım halen oradalar. Bakanın yanında duran, bu işe karışmış herkesi anlatıyorlar. Kimler geldi, olaylar nasıl yaşandı gibi sorular soruluyor ve öğrendiğim kadarıyla psikolojileri altüst durumda. Klon oluşturmak için kendilerinden sürekli parça kopardılar. Ölümsüzler ama çok feci şekilde acı cektiler." dedi. "Tamam oraya gidelim hemen." dedim. "Aklından ne geçiyor Emre?" dedi. "Detayları sonra orada anlatırım. Ailemi güvenli konuta yerleştirmeliyiz önce." dedim. "Tamam bildiğim kalabilecekleri yer var oraya yerleştirelim." dedi.
4.5 SAAT SONRA
Ailemi güvenli yere yerleştirmiş, bakanın yakalandığı fabrikaya gelmiştik. Bu sırada bindiğimiz aracın önü kana bulanmıştı çünkü önümüz çok defa zombilerle kapanıktı ve onları ezerek ilerlemek zorunda kalmıştık. Fabrikanın etrafı korunaklı durumdaydı. Polisler, askerler kısacası güvenlik güçleri etrafını sarmıştı. Bagajdan bakanı çıkarıp beraber içeriye girdik ve durumun vaziyetini iyice görme fırsatı buldum. Denek için kullanılanların tutulduğu alana geldiğimde tirtir titreyen, öylece boşluğa bakan psikolojisi yok olmuş insanlar görmüştüm. Bakanın bizimle geldiğini gören birkaçı korkudan çığlıklar atınca onu korunaklı yere hapsettik. Sonra deneklerin yanına gidip sohbete etmeye çalıştım. Kısa cevaplar aldım ve sonra polislerden hepsinin emniyetli bir yerde tutulmasını, çalışmalar yapacağımı ve onlara sonra ihtiyaç duyabileceğimi söyledim.
2 HAFTA SONRA
Çalışmalarımı artık tamamlamıştım. Her şey hazırdı. Deneklerin tutulduğu yere gittim. Toplanmalarını onlara açıklama yapacağımı söyledim. Oturaklarla dairesel alan oluşturuldu ve ortaya geçtim. Bu konuşmada her şeyi düzeltmek için gerekli olanları anlatacaktım...