Sabah olmuştu nihayetinde gün doğmuş cıvıl cıvıl bir gündü .yaz ayının en güzel günleriydi belkide o kadar güzeldi ki toprak kokusu ,ot kokusu Güneş kokusu bile vardı .kelebekler tenha yerlerde keyif çatarcasina etrafı döner dolaşırdı Ayşe'nin güneşe bir bakışı vardı tıpkı güneşin Ayşeye bakışı gibi, özel bulurdu kendini doğanın bu muhteşem bakışı altında büyülenmemek mümkün değildi bazen bu kadar muhteşem yaratılan bir dünyanın bir yaraticisininda olmadığını dusunemezdi. Minnettardı .
Annesi Ayşe'ye :kızım bugün öğleden sonra bostanı sen sulayabilirmisin ?
Ayşe :heycanlanarak tabiyki annecim sulayabilirim .çok sevinmişti ,suyla uğraşmak çok iyi geliyordu dahası bir canlıya su vermek onu dahada mutlu ederdi
Odunluga gidip babasının büyük boy cizmelerini giydi . kirlenmeyi pek sevmezdi çamur onun için iticiydi .eldivenler ellerine tam oldu denilemez çok komik bulmuştu bu halini.birden kendine bakıp kahkaha attı .turşu ficisina atılmış salatalığı benzetti kendini , yeterli olamayacağını dusunerek duvarda asılı duran fötür şapkasını taktı en nihayetinde güneş ne kadar güzel olsada yakıcı özelliği göz ardı edilemez .renkler uyusmasada sakpanin kahverengi oluşu gri çizmeler de kombin edilmişti .eldivenlerin mavi olması pek sorun değildi .odunluktan çıkarken annesiyle karşılaştı annesi bir anne yerinden zıpladı "ayyy buda nedir " diyerek korkusunu gizleyemedi ,ödü kopmuştu
Ayşe : anne korkma benim ,babama benzemişmiyim .
Annesi gülümseyerek evet kızım benzemissin fakat babanın 12 yaşındaki haline benzemissin gibi geldi kahkahayla .